Dünya Dönüyor
Güneş doğuyor da hergün
Sızdırıyor ışıltısını
Kiminin yalıyor alınterini
Yakıyor kiminin bronz tenini.
Deniz vuruyor da azgın
Köpükköpük dalgasını
Kiminin sıçrıyor sörf tahtasına
Şaplıyor kiminin balıkçı şapkasına.
Rüzgar üflüyor da keskin
Sertçe nefesini
Kiminin esnetiyor yazlık tentesini
Üşütüyor kiminin çıplak ensesini.
Tipi uğulduyor da sepken
Savuruyor kar tanesini
Kiminin sıkılıyor canı teleferikten
Çekiliyor kanı kiminin ses geliyor kemikten.
Dünya dönüyor da sakin
Rutin yörüngesini
Kimi çalıyor arsız nimetini
Sorguluyor kimi haksız adaletini.
öyle ya şair dünya dönüyor ama kime,niye,niçin ..
dönüyor ama adil değil
dönüyor ama birileri hep tökezlemekte bu dünyada
düşündürücüydü kaleminize bin sağlık efendim.
üstün bir bakış açısı üstad.. sizden öğrenecek çok şeyim var.. tebrik ederim
görürmüyüz bilmem bizler ama bir gün mutlaka değişecek bu düzen sevgili şair.
nicelerine saygıyla...
Hala adaletinin haksızlığını sorgulayabiliyorsa, ümit var demektir...
Tebrikler
ne güzel anlatım,ne haklı ifadeler...
sevgiler.