Düş Sarılmış Sancıya

Kalaysız gecenin kirli döşünde
Işıkları sönmüş bütün evlerin
Korkuya tünemiş baykuşlar
Kararsız bir takıntıda gökyüzü.

Derin uykuların sıcak döşeklerinde
Sabırlı bir düşünüş rahlesinde kadın
Anıların endamında yuvarlanmakta
Onulmaz bir sancının öfkesi içinde.

Tüm atık sözlerin fışkın sağrılarında
Ruhuyla debeleniyor sevdalı adam
Özlemin saçlarını örüyor parmakları
Bir virüse satıyor bütün umutlarını.

Kâbusların şafağı saatlerin pençesinde
Büyük azapların iksirini içmekte hece
Akrep bekler yelkovanı, saatler fahişe
Yel okşuyor perdeyi, adam sarılıyor düşe.