Düşes

Gecenin rengine uyup yitmişsin
Söyle; sen böyle kaybolmayı nerden öğrendin,
Dilinde vurgun bir şarkı, gözlerinde med cezirle...?

Sevgili düşes
Kapılar kapalıdır artık.
Yıldızlar çok uzak bir iklim.
Sen hangi masalda yaşadın da,
Ben hangi sayfada yandım, hangi kitabı yaktım.
Ki
Gecenin bir yarısı saçlarından bir parça oldu penceremde rüzgâr?

Hayaller yanar, düşer düşlerin düşes.
Her bağırdığında bir suskunluğa yenilir dilin.
Mevsimlerin deler geçer ömrünü... Kanar günlerin.
Yaşamak biraz da kanamaktan geçer ne de olsa.

(Ve gün gelir cellâtlar tükenir kurbanlarının gülümsemelerinde
Kurbanlar ki üşür bedenleri cellâtların yüreğinde...)

Sevgili düşes
Bir gün vurulmamış kuşlarımız uçacak gökyüzünde.
Biz uçurtmalarımıza takacağız sevinçlerimizi.
1 Eylül sabahı çiçeklerle dans edecek sancılarımız
Ve
Kitaplarımız;
Kitaplarımız bir sonbahar akşamı tüm yapraklarını dökecek...

Parmakların düşes, neden titrer?
Yanağında derin bir çukur,
Dudaklarında yitirilmiş tüm gülümsemeler.
Yasla sırtını gecenin karanlığına
Ve müsterih ol son nefesinde, merak etme.
Ki,
Hep iyi hatırlanır tüm ölüler...


12.07.2011/ SAMSUN