Duygular Senfonisi
Morumsu bir renk kaplamıştı gökyüzünü
Şafak sökerken
Sessizlik o sessizlik ki
Bir ben uyanığım
Bir de güneş
Derken karardı gökyüzü
Toplandı bulutlar
Kaybolurken güneş
Sıkışmaya başlar göğsüm
Duygular,duygular
Sevinç üzüntüye
Aşk gurura
Umut korkuya düşman
Yoksa o düşman bildiklerim
Dost muydu aslında?
Bir müzik yankılanır içimde
Ya da sözcükler bağrışır
Bilemedim,bilemedim dostlar
Kimdi bunları besteleyen
Duygular senfonisi mi?
Şimdi korkuyu duyarım
Oysa ben umudu bekledim
Öyle bir besteledi ki beni
Duygular senfonisi
Ne yalnızlık kaldı başucumda
Ne kara bulutlar
Ve çalmaya başlar aşk
Gönül kapımı tıklarken sevinç
Uzun yollar kısaldı gözümde
Bir tebessüm yayıldı yüzüme
Şşş! duyar mısınız umudu
Ağladım dostlar
Uzun uzun ağladım
Yalnızlık uçup gittiği vakit
Herkes uyandığı vakit
Huzur çaldı son notayı
Her şey bitti derken kendime
Sitem ettim güneşe
Oysa
Ne güzel besteledi beni
Duygular senfonisi
Okuması çok keyifli bir şiirdi, tebriklerimle Gizli Şair...
Gönlünüze ve kaleminize sağlık. Saygılarımla.