Ecel Molası

Ecel molası,
Kızgın çakıl taşları üzerinde
Nemli ve katıksız

Yokluğun,

Güneşin dik vurduğu kumsalda
Nefeslenmek
Kuru ekmek parçasıyla
Açlığı öğünleştirmek

Islatırken dilinde
O kahrolası lokmayı, kursağında büyütmek.
Yutmak ile
Öğürmek arası bir şey



Güneş çöker omuzlarına,o sükut durağında faşist kavrukluğuyla
İyot yılışır tırnaklarına, birde martının gaydadan beter sesi

İstavrit çirozlaşır o anda
Mandallanır solungaçlarından denize

Ziftleşir mavisi
Mavi artık mavi değil, gül suyu rengi

Kefenlenir yakamoz, ak köpüğünden
Kaya sırnaşığı yosunlara
Boğulur sahil
O ecel molasında



Yokluğun,

İşte o kumsalda
Midye kayasından musallada nefeslenmek

Kalkmak için sonsuza
Salasız, ikindi zamanlarını beklemek.