Elveda Rumeli

Elveda çocukluğumun düşleri
Koşup oynadığımız bahçeler
En içli türkülerle çınlayan komşu evleri
Kayboldu yakıldı birer ikişer
Masum ve temiz aşklara şahit
Baharın süslü gelini tepeler
Kan bulaşmayan yeri kalmadı
Üstüne basıp geçer itler enikler
Asrı aşan zaman olmuş terkedeli
Görmek mümkün hala
Dedemden kalan şanlı izleri

Şimdi bir eski film gibi canlınır gözümüzde
Doğrusu kanatarak yürekleri derinden derine
Her anı yürek yakan serüveniyle
Bir sütçü baba, adam gibi adam!
Etrafında toplanan yürekten dost arkadaş
Sıcak gönülleriyle kızlar ,eşi ve yoldaş
Mustafa'sı Aleks'i ve kaymakamı
Daha nicesi...
Öksüz toprakların son neferleri sanki
Omuzlarına binmiş ağırlığı
Kahramanca taşır hepsi
Yanıp yıkılır haneler
Kin kusan sırtlan elinden
Asırlarca doyduğu toprağa geri durmaz ihanetten
Kanaya kanaya koparken
Yaralı bir kol gibi omuzdan
Adl-i İlahi elbet soracaktır
Bir gün hesabı sürüsüyle domuzdan