Elyesa

Gülmek bu kadar mı yakışır insana?

Diline demir atmış güzel sözleri.

Sağa sola bakma, sana dedim sana!

Gülünce kayboluyor siyah gözleri.

Bizim şu dondurmacı, İkram'ın İlyas'ı,

Meşhur dondurması, bir de gülmesi.

Gülünce dağılıyor sohbetin bilyası,

Konuşunca güldürüyor bütün yüzleri.

İşi dondurmacı olsa da mizahı derin,

Aslında tiyatro ve sahne senin yerin.

Gel sen bu işi iyice bir düşün derim,

Ekranlarda hayran et kendine bizleri.

Gözlüklerin yakıyor ama biraz zayıfla,

Şişmanlarsın tabii, sendeki bu keyifle.

"Yeme," diyorum sana, "ekmeği kadayıfla!"

Bir şiire konu olur, çaldırırsın sazları.

Boş ver sen milletin yediği baklavayı,

Bir gün üzerine koşar çekip oklavayı.

Alışkanlık yaparsın hastane beklemeyi,

Yirmi sene de geçse geçmez yara izleri.

Tabii her şey şaka ama şu bir gerçek,

Hayat bir gün elbet son bulacak.

Şu an yanıyor ateş, tütüyor olsa da ocak,

Amelsiz insan bekler cehennemin közleri.