Esâret

Züleyhâ! Ellerim urganla bağlı...
Kimim ben, var mı bir ismim cihânda?
Günâhın borcu yanmaktır demişler,
Güneşten kaçmış öksüz bir limanda...
Ayaklar taş kesilmiş sanki burda,
Bilekler örselenmiş tek uğurda,
Ne yumruklar sıkılmış kerpiç divânda...

Peşinden koşsam imkansız bir hayâlin,
Dişiylen parçalar hırçın bir aslan...
Dudaklar çâre olmaz irkilince,
Bu yüzden avlanır dünyâda insan...
Satırlar eskimiş, harfler karışmış
Bugün her yerde kar var, her taraf kış
Kader bahsinde Allahtır hükümrân
mefâîlün mefâîlün feûlün