Esir

Hayal ve gerçek
Şimdi şu anda bilinecek
Çok mu karamsar bir resim var karşımda
Sahi mi?
Yoksa, gerçek bildiğim sahte.
Sahte bildiğim gerçek bir resim mi?

Kaç hayat geçti,
Bir nefesin dahi değerini bilmeden.
O kadar derinde mi kaldı
Üstünü örtüğü kör bir iman.
Ne kadar damgalı bir kelime,
Natameli;
Söylemek günah değil mi?

Sarhoş biri geçer zihnimizden
Kendini bilmeyen meczup
Ya bir yosmadır kaldırımlarda sürten
Ya serseri bir arzudur hayat
Hepsi hepsi topu topu bir gündür
Daha öteye geçmez yaşanılan
Doğum ölüm bitti,
Hayat bir zevk ve haz alma yeriydi.
Kimide acının imbiğinde çeker nefes nefes
Öyle bir acıdır ki
Baldan tatlı
Yaşadıkça daha bir kanartır içini
Sadisttir çünkü.

İnsan kendi varlığına yabancı
Kendi değerine kör oldu mu
Varlığını vereni görmez,
Görmek istemez,
Tüm şeytanları yüceltir.
Çünkü onlar hesap sormayan efendilerdir.

İnsan ucuzcu sefil
Emek vermeden almak ister.
Çalıştığı kadar verildiğini,
İman için kat kat
Yürek teri gerektiğini
Bilmezden gelir.
Ucuz hazlarla avutur kendini
Böylece emeksiz bir sevgi
Bir Ribadır asıl istediği.

Körlük artık bilgelik olur
Tüm yılgınlıklara öykünür
Akıl kalp birliği değil
Şehvetinin, esiri biridir.

(Kasım 2010 İstanbul)