Eski Bir Sessizliktir Gözyaşı

Sudaki gölgeleri çiğnerken,
Gecenin en derin yerinde
Yıldızları izlerdik, utangaç
Korkardık, bir tufanı beklerken.

Balıkları çağırırdık avuçlarımıza,
Yağmura bırakırdık korkak gözlerini
Sıyrılıp yalnızlığın çelik edasından,
Yalın ayak yürürdük ıslak çakıllarda.

Cebimizde birikmiş özlem kırıntılarıyla
İçimizdeki ıslaklıkla fukara düşlere dalardık
Bir başınalığın eşkâlini çizerdik kumlara
Üşümüş yanaklarımıza aldırmazdık.

Az gidip/uz gidip, ardımıza bakmadan
Karanfil dikmek isterdik tüm kıraçlara
Adımlarımızdaki hüzünlere utkular sürerek
Sancıların koyaklarına gülüşlerimizi gizlerdik.

Çığlıklarını sürme dağlara, irkilmesin çağ
Toprak yarılır sevdamdan, seni sevdikçe yar
Her acı kendi sancısını taşır yürek kovuğunda
Üşüyor ellerim, gel beni bu ayazdan kurtar.

___Eski bir sessizliktir gözyaşı gülüm,
_____Çılgın bir aşinalığın düşler ruletidir
_______Suskunluklarını gizle asi duruşlarıma
_________ Seni sevmek kâinatın en ölümsüz halidir.

Bu şiirin hikayesi:

Asırlar sardığımız yaşam yumaklarını gözyaşımızla ıslattıkça kemirgen dürtülerin kentlerinde toprağa sarılırız. Umutla beslenen her günün uçarı saatleridir avucumuzdan hızla kayıp giden, biz sevda ülkesinde onulmaz kederlerle içleniriz. ?Eski Bir Sessizliktir Gözyaşı' yüreğimizdeki ağrılara darıldıkça, çok şeyler kaybederiz...