Eski Türkçe Bir Sevdanın Latincesi

Kumral diye bir renk var ya...En çok onu seviyorum...
Ne olur yanma Z....


Bir temmuz bağdaş kuruyordu,
Kulak arkası sözlerin yanı başına
Düş kuran kalemlerde düşüncem diniz
Allah\'ın gününü öldürüyordu,
Çok sokaklı İstanbul'un
Boş bakışlı kaldırımları
Seviyordunuz beni meşrebinizce,
Şiir diyordum o yüzden adınıza
Bir ısırımlık elmam
Bir tadımlık balım
Sevdamın Z...haliydiniz
Yutkunamıyordu şuralarım sizsiz
Dilime dolanıyordu,
Kötü hissettiğiniz kendiniz

Çene çalıyordu eli uzun çarşafçılar,
Çeyizsiz ev kızlarının kapı önlerinde
Yeni sulanmış bir şebboydu,
Petunyaydı şehriniz
Islaktı kına bilmeyen eller,
Soğumuş çayken söz öbekleriniz
Gel-geçtiniz...
Türkü yakan sokak çocukları
Tırnağını acıtırken basılmamış ayaklarınızın
Dışlanıyordu içlenmeleriniz
Kuşlarını taşlıyordu,
Aklından meyve geçen ağaçlarınız
Cezvesi tuzsuz fincanlar,
Vahlanıyordu
Bir ömrün ortası yaşlanıyordu
farkında değildiniz

Kendi düğününü kaçırıyordu,
Deli saraylı Amedeus gelmeyen zamanlarda
Dürülmüş bohçaların ardına su döküyordu,
Bir operanın üçüncü perdesi
nefes nefeseydi üflemeli sazlar,
Flu bir sevdayken resminiz
Kahkahası susuyordu,
Tuşları eksik piyanoların
Tiradınıza replik veriyordu,
Güz lekeli sözlerim
Sessiz diniz...

Bir şiir bağdaş kuruyordu,
Kulak arkası sözlerin yanı başına
Çirkin adamlar seyrediyordu
Küfürbaz kadınlar,
Eski türkçe sevdaların latincesini
Bilmem ki kaç aylık,
Kaç mevsimlik tiniz.
Emzirse hüznüm sizi,
İçimde büyüye bilirdiniz
Ele veriyordu kendimi hiç bir şey/sizliğim
Latince olamazlar da
Görmezden geldi el kızları
Bilmezden geldiniz


suadiyeağustosikibinondört