Esra'ma
Bana sarıldığında
üşüdüğünü anladım.
Sus Esra !
ağlama
dedim
o hala üşüyordu...
Vakit geceden firar
ve üstüne geliyor duvarlar
saçlarını kim çözdü gülüm
nerden esti şimdi bu rüzgar?
Islanmış yüzün
gözlerinden döküldü hüznün
ne çabuk büyüdün
ne çabuk ağlamayı öğrendin gülüm
sence de erken değil mi
şafak sökülmeden gece iner mi?
Biz o yorgun düşlerden sonra umuda dalardık
berraktık hani
hiç bulanmayacaktık
yaka paça devirip zamanı
her bir güne bir asrı yazacaktık
şimdi nedir bu yıkılmışlık !
Ağlama Esra
bak serçeler ölüyor koynunda
gün batmasın buralarda
ağlama !
Avuçlarında dile gelmeli her dua
ve usulca dokunmalı ruhunun aldanışlarına
belki bir gün gülümseyerek bakarsın hayata
kimbilir belki
bu yüzden ağlama !
Züleyhaca dizeler rastgele yazılmamıştır... Demlenmiş gönül közünde öyle sunulmuştur okuyucuya...
Yürek sesin susmasın şairem sevgilerimle...
Tebrikler şiire ve yoruma
😙😙😙😙😙😙
Güzel bir kurgu mesaj içerikli akıcı anlaşılır imgelere takılmadan tebrikler Şair emeğin değerdi!!😙
Avuçlarında dile gelmeli her dua ve usulca dokunmalı ruhunun aldanışlarına belki bir gün gülümseyerek bakarsın hayata kimbilir belki bu yüzden ağlama !😙
Kutluyorum usta kalem güzel şiirini içtenlikle...👍
...
Avuçlarında dile gelmeli her dua ve usulca dokunmalı ruhunun aldanışlarına belki bir gün gülümseyerek bakarsın hayata kimbilir belki bu yüzden ağlama !
İşte bu dedirttin şairem öyle ya ne varsa kişinin kendi ruhu etrafında yeter ki inanç ve umut...
Öptüm yüreğinden... 👑