Eşyalı Bedenler

uzun zaman sonra bir masadan
hem karınları hem gönülleri tok kalktılar
gizli oyunlar
ince hesaplar yoktu
damarlarını gıdıklıyordu yine o tanıdık duygu
ön tanışmalar
ön sevişmeler tamamlandı
herşey hazırdı yeni bir başlangıç için

kadın üzerinde isim yazmayan
ama ismi ve anlamı olan bir yüzük koydu masaya
ilk seferinde o saçlarını toplarken
bir başkasının taktığı kolyeyi çıkardı boynundan
sütyenine iliştirdiği ince tomar parayı
ve sütyenini de koydu masaya

adam icinde paradan çok fotoğraf olan
anılarla kabarık bir cüzdan koydu önce
bir yıldönümünde iliklenmiş gömleğini çözdü
başka zamanları gösteren saatini
kimi seslerin engellendiği telefonunu
ve iki yüzünde iki harf kazılı bir metal para koydu masaya

kim olduklarını değil
kimlerle olduklarını istemediler üstlerinde
hazırlıksızdılar belkide
bir yara izi koymak istedi adam
herşey bunun için miydi dedirten
kadın bir sezeryan izini çıkarmak istedi teninden
olmadı..

yüzünde doğru kişiyi
yanlış zamanda da olsa bulmanın sevinci
ama saniyenin milyonda biri kadar ağladı kadın
görünmez yaşlarla..
sessiz harflerle..

onca yaşanmışlıktan sonra
şimdi kim girse hayatımıza
eşyalı eve taşınmış gibi olacak

dedi adam

sessiz harflerle mi? hayır
susmayı tercih etmiş harflerle..