Eylül

Özgürlük ekmeği zehirle zıkkım
Tükenip sözünde durasın eylül
Kızıldan beyaza boyanır zakkum
Yürekten duvara vurasın eylül


Rüzgârda direncin tozlu taşını
Savaşta yarılmış çocuk kaşını
Mermiden ıslanmış anne yaşını
Kahırdan yeminle durasın eylül


Şehitler geçiyor kendi derdinde
Analı çocuklu gençlik ferdinde
Yiğitlik vatanın aslan merdinde
Çığlıktan boğaza sarasın eylül


Camlı bakışlara yar telaşını
Tencere dibinde aç talaşını
Gözleri oyacak it dalaşını
Savurup menzile kırasın eylül


Döndün arkana baktığın serden
İnsanlık yıkılmış doğduğu yerden
Böyle hüzünlenip hayrola nerden
Duvarlar üstünde otlansın eylül


Saçları dökülmüş gazele döndün
Gözlerin üryandır dirildin öldün
Bu çağda insanlık ikiye böldün
Barışı bağrına burasın eylül