Eylül

Neden Eylüller azizdir

Neden düşmez dillerden

Utangaç ,vefasız bir mevsim işte

Her dökülen yaprağı üstümüze alınırız

Aşk mektupları,ayrılık şarkıları,barış şiirleri falan..

Eylül işte ,otuz gün ve yedi yüz yirmi saat

Eylül dedin mi duracaksın derler

Bazıları, ışıkları süzer

Bazıları ,parmaklarını uzatır renklere

Bazıları ,sonbahara besteler yapar

Oysa, rüzgarlar duruşunu bozmaz

Eylül ,Eylül' dür

Otuz gün Eylül' ü anlattık

Dayanamadık, bıktık Ekim' e geçtik

Eylül bölünür;

Bir tarafta mum ışıklı ,şaraplı masalar

Diğer tarafta gölgelerinden utanan bir halk ordusu

Eylül birleşir;

Ulusları bağlayan raylar gibi..

Mevsim olur..

Ayışığında yedi genç kız ,mevsim olur

Alyanak kumral bir oğlanın yüzü ,mevsim olur

Kararsız rüzgarlar,gözleri kısık lambalar, mevsim olur

Eylül dedin mi duracaksın!

Soğuğun neferidir ..

Işıklı çarşılardan sola dönünce ,al işte Eylül

Çın çın ötüyorsa yalnızlık ,bir eflatun rengi

Al işte Eylül!

Son sevişmeler ise kumsallarda, al işte Eylül

Eylül işte , içimdeki çocuğun son mevsiminden bir takvim

Gôz yaşına batmış gençliğimin ezikliği

Eylül,öfkem kadar saydam

Yüreğim kadar berrak

Ve kapısında beklediğim bir takvim işte..