Eylül Şehrim Ve Sen

şimdi uzak iklimlere git
yağmurları gönder bana
sonra gel
eskimeyen zamanlar gelsin
çınarların yaprakları
yaşlanıp dökülsün caddelere
ihtiyar şehrim
yine giyinsin rüzgarları

utangaç yıldızlar
kayıp giderken meçhule
intihar düşlerim
aslını yitirsin
ışıl ışıl bir gecede
aşkların kol gezdiği
surların üzerinde

şimdi uzak şehirlere git
duymadığım
türküleri gönder bana
sonra gel
güz gülleri süslesin
hazan mevsiminin
solgun bahçelerini
kopsun zamanın zembereği
tadına varayım
seninle beraber ölmenin

şimdi içindeki insana git
korkularını gönder bana
sonra gel
ama eylülde değil
eylülle gel
saçlarındaki beyazları gizleme
gözlerinin şişi öylece kalsın
ne dudaklarını parlat
ne tırnaklarını ojele
gel bütün sadeliğinle
bu adam
sensiz
yakışmıyor eylüle