Eylülün Gelişini Gözlerinden Öptüm

Kızgınlığın yüreğimde ihtilal yaparken
Sokak ortasında kim vurduya gitti
Saman alevi gibi gülen güneşler

Dalgındı uçurumun kenarında
Bıkkınlığının pençesiyle
Siyah bir veda giyindi yaz baharı günlerim üzerine

Yeni yetme cemreye değdi seken sözlerin
Daha can çekişirken hava su toprak
Sonbahar taşındı üç beş kap kacakla yalnızlığıma

Eylülün gelişini gözlerinden öptüm
Yaprakları dökülen kuş sesimle

Gençliğimi tıklatan ayazına
Misafir perverliğimi gösterip

Bir köşede titreyen gelecek yılların üzerine
Yünlü umudumu serdim

Acılarımın nezelen pantolonuna
Belkilerden yama yaptım

Hatıralarımın sırtına yeni palto aldım

Tebessüme teşebbüs bile etmeyecek
Üç yüz altmış beş günlük kışlara hazırım yani
Hemde kardelensiz