Eyvallah Gece

Gece ışıkları sönerken
Yandı kandil
Derviş kelamı, ninnilere bıraktı zamanı

Uçuk kaçık rüyalar düştü
Deli kadranlara
Şafağa sağır
Gözü kör

Ağır aksak öpüştü
Akrep ile yelkovan


Şarkıları döktü saki
Bir bardakta anasonla beyazlattı Mayıs'ı
Gelincikler küstü önce
Sonra sığırcık, gagasında yetim zeytin taneleri


Biz güneşe döndük adamım, kaçarken şehir
Eylül'ü sıkıştırıp parmaklarımıza
Ayaklarımızda halay nasırları
Kulağımızda derince bir karanlık

Gözlerimizden süzdük
Siyahın kırıntılarını
Bir zerre aydınlık bıraktık
Güneşin izi sürülsün diye çıplak ayakla bastık

Topuklarımızda fay çatlakları
Nemli yemeniler bağladık parmaklarımıza
Canımızdan çaldı acı
Ömrümüzü bıraktık susamış nehirlere

Şimdi faslı hazan başladı
Son başak gömülürken
Tohum mezarlığına

İmam dilinde
Veda talkını

Eyvallah gece !

Işıklar sönerken
Yandı kandil
Derviş kelamı, ninnilere bıraktı zamanı

Uyusun da büyüsün
Ninni...