Ezelden Ebede

Dünyaya geldik yaşamaya ve denenmeye
Tanrı'yı bulunca başladı insanlık ve de
kulluk.
Kimileri ise ne putperest ,ne de Müslüman !
Nasıl öldüler,nasıl ölecekler bilinmez.
Tam bahar gelmişti ki sevgi ile
Açacak çiçekleri düşlerken hasret ile
Bir don vurdu,bütün meyveleri götürdü.
*
Sonra ağalık-beylik başladı.
İnsanlar,Tanrı'ya tapmışken yüzlerce yıl
Paraya,şana-şöhrete tapmaya başladı
Onca emek,onca yılda bitti.
Ne din kaldı,ne ahlak,ne de insanlık
Ne Kanuni,ne Fatih,ne Mehmetçik
Unuttuk Yunus'u,Mevlana'yı,Hacı Bektaş'ı
Hafız Burhan ile Dede Efendi'yi...
Geriye kalan ,her zaman anılacak olan
Bir tek Mustafa Kemal ATATÜRK'ümüz.
Biricik tek mirasımız Cumhuriyetimiz
Ve de güzel Türkiye'miz...
Sen ki onca yıldan beri varsın bizlerle
Her zaman,her yerde dalgalanırken
bayrağım
Kimi zamanlar betonlar dikilirken adına
alçıdan
tunçtan;
Trampetler,davullar,zurna ile ziller,
Bayram yapar burjuvalar ile ezilenler !
Selam durur sağmal inekler ve de
sırmalı eşekler !
*
Sen ki kuruldun ,onca yıldan beri varsın
Sen bizim için ,biz senin yolunda iken
Zeytin getir ekmek ile
Gölge getir meyve ile
Huzur getir insan ile
Yaşamı getir eşitlik ile
İnancı getir başörtüsü ile
Fikri getir gül ile,tespih ile...
Bir güvercin ve zeytin dalı ile
Kendini getir hükmün ile...


30 Eylül 1989