Ferahfeza Bursa

(iskan edilmemiş hüzündür bizim meşrebimiz.)

Yüceldi önümüzde yeni fecrin devleti.
Damarlara can getiren gögü delen minareleriyle.
Bir alev duman duman aşk ve gül içi.
Çınarı yakut olur, suları altın gözlerimiz önünde.

Kıyamete dek söylesin yeşilliğini aşknefesleri.
Şerefini güneş kanlı şafaklarla aldı şan üstüne şan.
Abdest suyu yüzünde ışıldayan uhuvvet erleri.
Kalp kalesine kurarak çadırları eyledi seni sultan.

Musikiyi sereserpe ışıl ışıl dök sokaklara.
Güzelliğinle yansın kale kapısı pirleri.
Binbir nükte ile açılan Bursa da ferahfeza.
Sevdamıza murassa nişanı düşürsün ince tarihi.

Üflesinler nefes nefes gökyüzüne ses gülleri.
Sessizce od düşürülsün kalplere açılsın tennureler.
Saray odalarında gezinen esrarlı tevekkül resimleri.
İpek gibi sessizce dolansın parmaklarına sazendeler.

Dilberler beşikten kalktı gezinirler kış ve yaz.
Geçen zamanlar ne kaybetti hüsn ruhumun güneşi.
Yanan gönüllere ilham getir muhabbetinle biraz.
Şairle ölse bile mısralar ihtiyarlamaz.