Uzaklar

uzaklar anlatır bana bir hüzün
ah eller bitmezmi dert dolu yükün
neden hep karanlık senin her günün
ah gündüzün gecenle olmuş bir bütün

uzaklar ne yuva anlatır nede bir diyar
ufuklar kapanmış sıralı dağlar
gözler bir bebektir dokunsan ağlar
hasretler kor olmuş yürekler yanar

kalmadı mecalim yorgundur halim
bilmemki buralar sanki ecelim
umudum dört duvar çarem kilitli
bin isyan etsemde şafak zifiri

uzaklara ahım düşmaz dilimden
unuttum kendimi bilmem kimim ben
hangi yürek yanmaz bu kor ataşte
aramam kendimi kayboldum işte