Fire

aşk savaşsa eğer
son kurşunu kalbe sıkmaya değer

mutluluğun yanına çırak verilen gönüllerin
ve son sözünü tükürmek yerine
yutanların son sözüdür bu!

işaret parmakları ayrılığı gösteren sevgiliye
tek aşk yüzüğü takan adamlar sustu artık
sessizliklerinde gömülü sevdanının ceseti
yarınlardan damlayan kanda yıkanıyor umutları
kırmızı renge aldanmasın görenler
kırmızı ağlar sevenler!

içilen onca sigara izmarit adını aldı
ama sönen aşk ateşi hala ciğere çekiliyor
bir kıvılcım
ya da ufak bir kor bekleniyor her gece
ayrılık yağmuruyla ıslanmış sevdanının
artık yanmayacağını bile bile

içinden bir sevda tutmuştu kalp
umutlarıyla çarpıp yarınlara bölmüştü
bilimiyordu!
yuvarlak aşkını seviyordu
sıfırın herşeyi yuttuğunu yeni yeni anlıyordu..

hafızalara çizilen sevda resimleri
ve güne adını veren sevdalının gözleri
yoktu!
zaman işte tam orada durdu
ve yine kalem yetişti imdada
çuval çuval hüzün imgesi vardı sırtında!

aşk marketinde
sevdaların son kullanma tarihi geçmiş
bütün aşıklar fireye çıkmış
vefa sıfır satılıyor
raflardan çoktan kaldırılmış!
yeminler satıştan çıkmış
yerine yalanlar sıralanmış!

sabah akşam aşk satanlara son sözdür bu
aşkın cirosu görünmez
onca vebal sırtında
sıratın ince çizgisinden geçilmez..!