Fütâde

Bu bir yürek dökümü insafsız iyi dinle!

Kaderin hükmü ise karşı gelmek imkânsız

Serçe parmağımızdan görünmez bir iplikle

Tığlamıştık sevdayı gönlümüze ilmekle

Daldığın her uykuyu kabusum bölsün ânsız

’Yusuf’ ol kuyuya düş fakat yâr diye inle!

Yokluğumda dalsan da sonu gelmeyen gama

Bil, vuslat nafiledir geri dönüş yok ama.

Kâh gamzeyim yüzünde,kâh o hüznün gölgesi

İnceden bir sızıyım yüreğine süzülen

Ciğerine işlenen merhemsiz bir yarayım

Gecene, doğsam bile göğe sadık yâr! Ayım

Cânfersa derler bana sen hasreten ezilen

İhanetin banaydı hercainin bilgesi

Dilerim ki vefasız sen yandıkça yanasın

Efsûnlu gülüşüme dalıp dalıp donasın

Cerahat-ı meçhul’dur yüreğine açtığım

Geçse de günler, aylar , hatta yıllar, yüzyıllar.

Hep âdilâne oldum gördüm ya ne haldesin,

Âfet peşinde koşan belirsiz bir yoldasın

Ah... Çivisiyle içe bırakırken iz, yıllar

Gönlünün kafesinden çok oluyor göçtüğüm

Bilirim kalp tavlanır yüreğinde saklıyım

Haramzade birine ölsem de yasaklıyım

Hâk değil miydi âcep bahtıma bekâm olmak

Caydin verdiğin sözden kıydın âhûnigah’a

Aman dilenme benden ve geri dönme sakın

Uzak dur benden uzak! Var git Allah’a yakın

Tövbe dedim adına girmem daha günâh’a

Nasip oldu sonunda içimden seni silmek

Nakışladım sevdamı firkâtına cangüdaz!

Harcadığın emekler, Züleyha’na elbet az!

Fütâde! Bana değil sığın desem ahına

’Ah’ bile ezber bozup dâdüferyâd ederdi

Kalbi beyni gönlüyle huzura erdi şair

Kalmadı tek hâtıran inan mâziye dâir

Vazgeçtim bu sevdadan ve buraya kadardı

Hıçkırıklar dolacak hicrân giyen ruhuna

Hoşgeldin demiştim ya şevkatle ağırladım

Değer bilmeyen yâri gönlümden uğurladım

Hatice A H

Vuslâtı kelam

Cânfersâ-Ömür törpüsü,yürek tüketen

Cângüdâz-Yürek yakan,can eritici

Fütâde-Aşık,düşkün,tutkun

Dâdüferyâd-Feryat figan

Bekâm olmak- Murada ermek

Adilâne-Adilce

Âhûnigah-Ceylan bakışlı

Âfet-Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın