Gece Gözlüm

fikrimin müjdesi

açarken özneleri koparıp gözlerimden



ah gece gözlüm

ah be gökyüzlüm

mayıs mayıs tutardık ya emanet oltalarda



vapur dumanlarını

elimizde çizerdik o yılışık grinin maskaralaşmış tenini



zıvanalarına uçkur bağlardık ya uçuşmasın renkleri

nasılda sarhoş olurduk nihavendlerinde bu şehrin



şimdi soğuk tırnakların soluk alma vaktidir

mayıs hançerelerine çağırırken sesimi

veda şarkılarımı söyleyecektik



sadece çığlıklarımı geri istiyorum

kapı eşiklerinde son cümleyi vekil eden



ah be gökyüzlüm

kumsalım ben bu yurtsuzlukta

martılarla eşeleşen



varsıl düşler kuruyorum

elimde midye kabukları evler diziyorum yanyana



bir şiir düşüyor izdüşümüne çakıl çakıl

kandiller yanıyor

kandiller sönüyor üfleyip titrek allevini cemalin üzerine



ah gece gözlüm

yanıyor ahvali suretini dik tutmuş kayaların



ah o yangın sırattan ince

kılıçtan keskin

atıyor voltalarını düşler üzerine



fahişe adımları zannetme

tecritte topuk seslerini

yanağımda kaçışan

gamzelerin rugan izleri



nasılda sesli ağlardık

nasılda cebelleş

bitmezdi mahşerin

gariban sofrası



o anda çarmıha gererdik

avuçlarımızda kan ve irin deresi



açarken özneleri yine koparıp gözlerimden

ah gece gözlüm

ah be gökyüzlüm



dudaklarımda bir dem ben

bir dem safran



çakır keyf bir de münzevi

çarmıha gererdik düşleri...

07 Nisan 2020 926 şiiri var.
Yorumlar (4)