Geceden Gündüze

ıslak ıslak düşüyor güllerin yanaklarına
gökkuşağından sızan yağmurlarım
bir tahtaravallinin kollarında dengeleniyor hayat
günaha gem vuran duygularımla
susuşum matemimdir
gülüşüm özgürlük

keder limanlarından birindeyim şimdi
martı çığlıkları kulaklarımda
kışa somurtan ağaçların yapraklarında bahar serinliği
kefaret mi
soğukluğu sorgulanan akşamlardan
gündüzlere yelken açmalı şimdi

hayat vuruyor insanı bazen
yerlerden yerlere
dalgalara yenik düşmeden gönül
sığınmalı artık en durgun sahillere

geceden gündüze