Gel Hele

Hasret koydun beni bir kuru söze
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele
Bir ömür verirdim o kara göze
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele

Sebep ne karakaş, ne de elâ göz
Bir melek misali bu sendeki öz
Namerdim bir daha üzer isem, söz
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele

Gönlümün sultanı ey mühür gözlüm
Sen yoksun ya gayrı acılar sözlüm
Ya sen gel, ya gel de ey melek yüzlüm
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele

Gül benizim soldu görsen halimi
Bu ayrılık büktü, kırdı belimi
Yalvardım Mevla'ya, açtım elimi
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele

SEYYAHOĞLU derki; kondum göçerim
Sevda ektim dostlar, çile biçerim
Yeter ki sen iste, candan geçerim
Bir ayrılık, bin yoksulluk gel hele