Gelmeyişin

su nefessiz
kum yangınında çürümüş
medet dibi çıkmış tüm fenerler
yol verin

ışıksız
dümensiz
viran vapurlara



ah sevgili
tanısaydın sesimi
böyle çatlar mıydı soluğum

poyrazı içen kadehlerde
bir olup kırar mıydım
ucuz şarap şişelerini



dibindeydim oysa
mum alevi kadar kısa
kagir bir kayada
dilimde son şarkı

kafamız bin parça
düşler öyle fukara
öyle aç


dudaklarından düşen bir gıdım
her yudum seni özler ki
sorma

sorma gitsin sevgili
utanıyorum yüzsüzlüğüme yüz sürüşüme


bu kaçıncı vapur köpüğüne el edişim
sesimi bırakışım
gözlerimi salışım



gelmeyişin



gidipte dönmeyişin
hoş sedalarını çalıp körfezin


kumsallarında yavan ayak izlerin
kum yangınında çürümüş ...