Gelsen

Affet üşüyen sözlerimi

sana bağlı sıcaklığım yâr.

Ben yokluğunun ucunda yanan bir alev

titremem ondan.

Uzak olan her yer sen ve sensizlikle döşenmiş yollar

Canıma dokunan bir sabır var

Ah o da olmasa!

Beklemeler isyanın elinden tutar.

Ağlayan saatlerin dizinde hasretine yatmış daha kaç gün var?

Daha kaç gece özleminin sesi çınlar kör karanlıkta?

Umutlara bıraktım uykularımı ve bizi.

Gelsen!

Ve ben kaybolan tüm vakitlerimi bulup yaşasam yeniden

gözlerime sığdıramadığım bir gülüşün ayak ucunda .

Gelsen!

Yüreğimi yakmasa bu ayrılık, elde kalmasa hüzün

Bir boşluktan bir boşluğa düşmese ne baharım, ne kışım ne de güzüm.

Gelsen!

Sessiz bir kederin ağzından çıkmasa günler

Saklanmasa gözyaşımın arkasına bu solgun yüzüm

Gelsen!

Yokluğun varlığına değse

Ne seni ne de kendimi böyle tüketmesem .

15 Ağustos 2014

.........