Geri Sayım

Deniz kenarındaki o salaş kafede
Kahve içmek vardı gün batımında
Kırk yıl hatırı olsun diye
Çevirmesem de fincanı
Bilirdim, hep sen olurdun
Fincanın dibinde kalan telvede
İçimi ısıtan gülüşünle...
Buralara hiç kar yağmazdı
Hayret...
Nerden çıktı o tipi
Örttü kumsaldaki isimlerimizi
Sessizce...



Bir bütünün yarısıydım
Fi tarihinde
Bir yanım yitince
Tek kanat kaldım
Hayal oldu
Okyanusu geçme düşüncem
Gücüm tükendi ansızın
Uçamadım
Yapayalnız kaldım o sahilde...



Yangın yeridir şimdi yürek
Esip bir hoyrat poyraz
Savursa küllerimi dört bir yana
Ve söndürmeye çalışsa o deli sağanak
İçin için yanar bu ateş yine de
Sadece nefes almak değildir yaşamak
Sen kokmuyorsa aldığım her nefes
Yaşamak, geri sayımdır sadece...