Gidişinin Yıl Dönümü

Bu gün gittiğin gün, yeniden yaşıyorum gidişini, gözlerimden yaşlar yağmur olup akıyor bu gün.

Kaç yıl oldu sen gideli?

Kaç bahar?

Kaç mevsim?

Gidişinin kaçıncı yol dönümü bu gün?

Sessizliğe damlıyor bu gün kalemin gözyaşları hatta sensizliğe...

Öyle çok özledim ki;

Şimdi gelsen, hiç bir şey olmamış gibi, yokluğunda açılan yaralarımı sarsan.

Öyle çok oldu ki sen gideli...

Gözlerimden yaşlar, dillerimden sözler, takvimden yapraklar bile yokluğuna düşüyor sen gideli.

Ne çok değişti buralarda sen gideli bir bilsen, sokaklarda ismin yazılı, caddelerde resmin asılı, şiirlerde gülüşün, şarkılarda gözlerin yazılı.

Bu gün gittiğin gün, kim bilir belki de on dört bahar geçti sen gideli, herkese seni soruyor, herkeste senden bir şeyler arıyorum, özledim anlıyor musun? özledim.

Teninin kokusunu özledim, sesinin tonunu özledim, mavi gözlerini özledim...

Oysa ben maviyi, bir denizde, birde gözlerinde severdim ...

Şimdi maviler solgun, diller suskun, şiirler anlamsız bu gün...

Bu gün gittiğin gün, gözlerim seni arıyor adının yazılı olduğu sokaklarda, caddelerdeki resmin aydınlatıyor gecemi, ya özlemin? Dindirecek bir şey yok bu gün...

Bu gün gidişinin yıl dönümü, sana aşk şarkıları, bana ayrılık şarkıları, sana mavi bir geceler, bana yokluğuna düşen heceler...

Bu gün senin gittiğin, benimse bittiğim gün, bu gün gidişinin yıl dönümü...