Gidiyorum / Yetişemezsen Ruhum Saksının Altında

Gidiyorum;


Yetişemezsen
Buzdolabının üstüne bakmayı unutma,
Hezimete uğramış kelimelerle birlikte iliştirdim
Arkanda bıraktığın bakışlarını...



Şöyle bir göz attım etrafa
Baya dağılmış
Artık üzerimi örtecek sağlam hatıra da kalmamış.



Üşüyünce uykusu geliyormuş insanın
Çaresiz
Son defa tenime dokunduğun gecelerden artakalan
Darağacı ilmeği kıvamında sözlerinle
Elimden geldiğince
Kırmızı hayaller yarattım.



Belki fark edersin
Ters yüz edilmiş bir kadavra soğukluğunda
Kendime ördüğüm duvarlarım.



Garip bir hastahane odası beyazlığında
Ama nedense hep ölümü hatırlatır kıvamda.



Belki bir avazda kurtulurum umuduyla
Doğum sancısı telaşında
Yaşadığım her kavgasızlığın isyanını
Gözlerimde sakladım.
Bıraksam doyurmayacaksın bilirim,
Yanımda götürüyorum
Aç kalmasın bakışlarım.



/Küfre düşen söylemlerin karanlığında
Ben beni bilirim palavralarına sığınmışlığım./



Boş ver şimdi bu sızlanmaları
Bahsi bile olmaz.


Ama
Kalk artık yüreğimde işgal ettiğin yerden.
Gücün yetiyorsa
Dirilt toprağa bile düşürmeye tenezzül etmediğin çığlıkları.
Ben çok yorgunum inan,
Bu kırık sevdayı sırtımda daha fazla taşıyamayacağım.


Gidiyorum birazdan
Gecikebilirim,
Bir ihtimal dönmem
Hoş telaşlanmazsın da.



Umutlarımı koltuğumun altına sıkıştırıp
Kadınlığımı kapının girişine astım...


Belki yanına almamışsındır
Dışarıda kalma,


Ruhumu girişteki saksının altına sakladım...



25'temmuz'2009 Aydın....