Gitme

gitme!
böyle sessiz çekip gitme
kokunu gülüşünü ellerini götürme
esiden yaptığın gibi sımsıkı kenetlen
kokun hüküm sürsün üstümde başımda
gülüşün asılı dursun yanı başımda
ellerin dursun buz gibi avuçlarımda
gitme kal eskisi gibi canımda


gitme!
yerle yeksan etme beni
sol omzuma yasla titrek gölgeni
yokluğun hasret matemi içki alemi
hangi alem bu denli öldürür ki adamı
hangi sıgara dumanı hasretin gibi parçalar ciğerimi
ve hangi kadeh bakışın gibi sarhoş eder ki beni


gitme!
yazamam arkandan ayrılık şiirleri
alamam elime ucu kırık kalemi
dökemem sayfalara kızıl mürekkebi
yırtar atarım ömür defterimi

üstümdeki son bahara son ver
şöyle bir görün
şöyle bir gül
dağılsın gözümdeki bulutlar
kardelenler açsın yüzümde
ağzım kulaklarıma varsın


gitme!
bu defa son olacak
yemin olsun ki hayırsızın adam olacak
gözlerine bakıp sessiz kalacak
karşında zamanı durdurup nefessiz duracak
sana en güzel bulutlardan yol yapacak
bugün dünden,yarın bugünden daha çok sevecek
zaman mekan korumdan tutuşup yok olacak
evleneceğiz bir oğlumuz olacak
hatta adı Ahmet olacak
bu sevdam ki seninle sonsuz olacak


gitme!
sen ki yaşama sebebim
hem kölenim hem de köpeğin
gurur yok onur yok
sevda var ey sevdiğim
pişmanlık var
bir de sensizlik var
kalbimde cam kesiği

sen ki gizli sığınağım mabedim
besmelemde elifim ciğerimde nefesim

hırçın denizin dalgası
dön kum tanene
gece ayımın ışığı
düş aralıklı perdeme
tan şafağımın güneşi
doğ karanlık geceme
sen sevdiğim
sen yarim
sen öbür yarım
sen eksik yanım
sen varım yoğum
dön birtanene