Göç Mevsimi

Göç mevsimi

Göçemeyen kuşlar misali

Takıldı kanatlarım gergefine ömrümün

Görmediler

Öylece geçip gittiler sürü sürü

Uzayan gecelerin kül tutmaz gölgelerinden

Yok saydılar beni

İç yangınlarımda tüten seni

Oysa

Merhumuydum

Zekatı ödenmiş boyun borcumun

Binlerce tohum serptim kınalı ellerimle

Tütsülenmiş toprağın yırtık kefenine

Boy verdiler sarı sarı

Her sonbahar tenhası

Şimdi

Dövünürken rüzgârın

Kırağı vurgunu saçlarımda

Ben, sükutu ikrar ederim

Ruhumun berzahında

Keşke

Kolay olsaydı gitmek, gidenlerin ardından

Sevmek zor

Aşk hiç olmasaydı

Hiç doğmamış olsaydım ya da ben