Göçebe

Zaman yumağımın ucuna
Kırk düğüm attım sımsıkıcasına.
Dursun saniyeler, dönmesin gün
Yelkovan akrebe küssün ....

Yıllardır bıkmadan usanmadan ördüğüm
Dokunulmazlık zırhımı ilmik ilmik söktüm...

Kuralsız, kaygısız , özgür bıraktım Ruhumu.


Dost arkadaş ne varsa akıl defterimde
Azat ettim her birisini geçmişe.


Dünü anlarıma uğurladım ,
Bugünümü apar topar yaşadım...

Yarınımsa...
Gün ola harman ola derler ya.


Artık ruhum.

Adsız, mekânsız biçâre
Kuşlar kadar göçebe ...




.....................................ENA.