Gök Kubbe Gaflete Düşse

Aşk-ı muhabbetle
sessizce ağlarım ben de
hoşnut olup olmadığını Rabbım bilmeden
bir ezgi dokunur yüreğimden dudaklarıma
birikir yanaklarıma
alfabe A dan Z ye

Ya İlahi;
özlemekten yoruldum
ihsan buyur aşkla kapına
sükutumu en güzel duam eyle
çürümüş kemiklerime
öğret tekrar dikilmeyi
gafil olduğum halde
kuluna insaf eyle

Hayatım bir noktada sonsuzluğun
ne kadar dil döksem de meleklerine
gafletime habersiz uyumuşum
kalbimin ayası mıdır
varlığı sinemde esrarıyla gizlemekte
ayrılık vakti gelince
suretler mi görünür
bunlar kâse ve testi gibiyse
yaratıcıma nasıl sunulurum

Meseleye böyle yaklaşılınca,
olacak şeyi oldu bilmek gerekir
ölüm kaçınılmaz
ve o sona hazırım diyebilmek
hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya amade
hemen ölecekmiş gibi ötelere sarılmak
ne sebeplerle yaratıldığını bilerek
ne olduğunu kim olduğunu
saadet ve felaketinin
nelerde olduğu bilinciyle

Ya öldükten sonra
başına gelecekleri düşünerek
vuslat özlemleriyle yana yakıla
uykunun sonu hep
puslu ve karanlık

Bağışla Rahman!
visali ermeden canımı alma
bana üç haberci yolla
ardından da Azrail'i
gök kubbeye nazarında ulaşıp
maviliklerine gömülü vereyim

Ey Hak!
hüzün içtim , şükür dedim
acısına da tatlısına da eyvallah dedim
bu gidişim belli ki akıl nurum
evveli de ahiri de iştiyakım
kalbimde muhabbet tohumun

Her göz yaşımın damlası
sanki kahkaha atmış gibi
ilahi dehşetiyle gaflete düşmüş
zihnime zevkle dökülmektedir