Gölgen Ve Üç

gitgide büyüdü çıplaklığı şehrin
ve küçüldü gölgen göğsümün orta yerinde

kuşları uğurlayan gözlerde bahar
dönmeli göğüne
mevsimlerce uğurlananlar

göğüme mavi verin
kışıma beyaz
ayrılık verenleriniz az olsun
bana biraz ağlayış verin

birdenbire sustu aymazlığı şehrin
dallar meyveye durdu
çocuklar oyuna

bir çay koymalı
akşamın demini güneşle açan
iki lafın belini kırmalı
ben ve sureti olmayan
dört duvar içinde üçü aramalı
gerçeğe düşüldüğü an

atmak istedikçe
tutunduğun kaburgama ağır gelen
sen öyle dokunulmayan
sen öyle kara örtüyle
kamburumun hesabını
nasıl sorayım suretsizliğine

bir düşüncedir alır gider
iki büklüm hal ile gezdirir uzaklarda
dört yan deniz kesilir
üç hala oyun edasında
kim bilir hangi sokakta saklanmakta

göğsüme soluk verin
pencereme ışık
sorun çözenleriniz çok olsun
bana biraz cevap verin

usul usul doğdu gecesi şehrin
bozulan dengem denklemin sorusunda
bana virgülden önceki üçü verin

24 Eylül 2017 115 şiiri var.
Beğenenler (7)
Yorumlar (6)
  • 6 yıl önce

    Güne yakışan şiiri ve şaireyi kutlarım. İçim burkularak okudum...Sevgimle...

  • 6 yıl önce

    Günün şiiri muhteşemdi, anlam doluydu. Bu nadide eseri ve değerli kalemi yürekten Tebrik ederim. En içten selam ve saygılarla.

  • Yorumun devamı:

    mutfak penceresini küçük pembe sarmaşık gülü sarmıştı.Arkada ki büyük adanın duvarlarını hanımeli,bahçemizin dört bir yanı remgarenk güllerle çevriliydi.Meyvelerimiz yolun hemen kenarındaki ayvamız incirlerimiz her gelen geçenin imrenerek baktığı bir güzellikteydiler...Peki şimdi ne oldu onlara !İnsanın öyle bir annesi babası olurda evi hala o güzelliği muhafaza etmez miydi hiç!Sadece biz büyüdük.Annemi çok özlüyorum.Babamın başucuma bıraktığı kitapları..Çünkü ben aynı zmanda bir okuma canavarıydım.Bbamdan sürekli kitap isterdim...Keşke o günlerde kalabilse insan!Bu güzel çalışmanız işte bana özlemini çektiğim o üç kardeşin birbirine sokulup uyuduğu o büyük odada ki büyük yatağın masallarını huzurunu getirdi..sevgilerimle değerli dost...

  • Üç kardeşiz biz ,annem çilekeş Karadeniz kadını babam esnaf.Çok çalışırdı babam hafta sonu yok bayram seyran yok!Annemle geçerdi hep günlerimiz.Denize nazır bir köyde geçti o unutulmaz günlerimiz..Biz Murat'la mucitlik peşindeydik.Zeki çocuktu Murat tenekeleri biribirine bağlar bir takım kablolarla ışık yapmaya çalışırdı.E denemelerimiz sonucunda yaralnırdık bazen.Ama öyle oflayıp puflamazdık.Çok dayanıklıydı Murat çok güçlüydü ,benide kendine benzetmeye çalışır ben ağlayınca beni sustururdu.Ağaçların tepesinde kah babaannemin tek katlı evinin üzerinde şemsiyeyle atlayıp paraşüt denemeleri yapardık.nerde yavrulayan bir köpek olursa iki yavrusunu gizlice sahiplenir evin alt katında ki depomuzda beslerdik.Tabi gece olunca yavruların anne arayışları gereeği ağlamaları bizi ele verirdi.Küçük kardeşim Abdurrahman usluydu annemin sözünden hiç çıkmazdı.Bizi ispiyonlamak en büyük hobisiydi o vakitler.Evimiz çok güzeldi.Bahçemiz bir çiçek bahçesi kadar güeldi.Herkes hayrandı gelen geçen annemden çiçek ister çiçekler güller arasında fotoğraf çekilirlerdi.Ön taraftaki sarı sarmaşık gülü incir ağacını baştan aşağı sarmıştı.İnsanı sarhoş eden bir koksu da vardı.

  • 6 yıl önce

    göğsüme soluk verin pencereme ışık

    Umutlar hep yeşil kalsın

    Güzeldi sevgili Nigar

    Çokça tebriklerimle👑👑