Gösterdi Bu Dünya
Ne sevenim varmış ne de bir dostum
Gösterdi bu dünya böyle giderim
Hepsi havaymış dünya boşaymış
Gösterdi bu dünya böyle giderim
***
Ne bir vefa kalmış ne de bir hatır
İnsanlar nefsine uymuş gidiyor
Ne seni bilen var ne kendin bilen
Gösterdi bu dünya böyle giderim
***
Ne merhamet kalmış ne sevgi kalmış
İnsanlık yok olmuş bir adı kalmış
Hiç yoktan iyidir nefes alıyor
Gösterdi bu dünya böyle giderim
***
Güzel uyuyorlar sakın uyandırmayın
Erinde geçinde mutlak uyanacaklar
Birazcık kendileri ile alay etsinler
Gösterdi bu dünya böyle giderim
***
Her şeyi yaşadım dünya da gördüm
İnsanlık dedikçe baskıyı gördüm
Ben bu yok sayılmakla varlığı buldum
Göründü Ateşoğu na ona giderim
Menfaatler çakışmaya görsün bir kere... Ne dost kalır, ne arkadaş, ne eş, ne evlat... Bir şiir çalışmam var daha bitmeyen: "İnsanın bir eşi vardır / Bir benzeri / O da ta kendisi / Ve en çok onunla dertleşir / Onunla ağlar / Varın siz buna yalnızlık deyin / Ben yoldaşlık" Diye...Bir tek kendi ile çakışmaz insanın menfaati. Gerisi bu gün var, yarın yok... Yine felsefe çağlamış, taşmış insanlık sayfadan. Var olsun şair... Saygılar...