Gözlerin...

gözlerin gökyüzüne çıkan merdivendi
bakışlarınsa basamakları




her kapayışında gözlerini bana
birde bakardım ki
yol bitmiş




gözlerinin ucu uçurumunda
ben derinliklerine
düşmekteyim




-ışık kuşlarından da hızlı-




çünkü yaralı bir kuş büyütmüşüm içimde
uçamayan




düştüğümü hatırlıyorum da
yaralı kuş izleri olmalı
arkamda asılı kalan




gökyüzüne bakıyorum şimdi
ağlıyoruz yıldızlarla aramızda
merdivenin yokluğunda




şiirimdeki sözcüklerim ıslanmış sana
kırılmış satır uçlarımdan
ay damlamakta