Gül Üşüme

biliyorum vakitsiz sevdim seni
Ne vapurlar ardında çığlık telaş uçuşan
martılara el sallamanın,
Ne de, yüzünü çizmişler mi diye
Bulutları seyre dalmanın zamanı.

Biliyorum vakitsiz yürümeye koyuldum
Gülüşünün açtığı
O yeşil yolu.

Sabahın soğuk deminde
Üşümenin koynundayken
Sırtıma vuran güneşle
Isınırken bedenim,
Anlıyorum güldüğünü
yüzünde bir gül düğünü.

Biliyorum vakitsiz düştüm yola
Yüzünün ardında geniş bir ülke
Sınırları gülüşünle çizilmiş
Yüreğimin ceplerini
Doldurup dizelerle
Başlıyorum o büyük muharebeye.

Ayaz yürüse de yüzüme
Bir gün dokunur ellerin
Soğumuş gülüşüme
Yüzümdeki gül üşüme...


Barış Çelimli