Gülmek Yeter

Boşvermişim acıları kederleri,
Almışım elime sarı sazımı,
Ben çalmışım o dillenmiş,
Hayat gülmekle güzelmiş.
Bana ne yav elalemin eleminden,
Başımı ağrıtmama değmez kederlerinden,
İçerim ben badeyi kevser havuzundan,
Hayat gülmekle ne güzelmiş.

Yaslanmışım sedirimdeki kamış yastığıma,
Bir elimde sazım,bir elimde nargile,
Tütsüyorum diyecek yok keyfime,
Bakıyorum insanların acılı haline,
Ağlamaktan nem kalmadı gözlerimde,
Bana ne yav bana ne,
Elalemin derdinden bana ne,
Gözyaşı dökmek yok,
Gülmek var dedim kendime,
Duygulanmasın diye hançer soktum kalbime.

İnsan niçin yaratılmış diye düşünürüm,
Efkar bastımı benliğime bürünürüm,
Tozlu yollar az gelir bana,
Ben deve dikenler üzerinde de yürürüm.
Karışmam kimsenin ne çoğuna ne azına,
Ekmeğimi banmam ne acısına nede tatlısına,
Rahatım sazımla şükürler olsun yaratanıma,
Hayat gülmekle güzeldir doya doya.

Kim demiş dertlisin kederlisin diye,
Acı veriyorsun sevenlerine,
Nereden biliyormuşki negatifim ben diye,
Bir tanışsa kendisi benimle,
Pozitif enerjimden yanımda duramaz,
Düşündüklerini söyleyenlerde,
Gülerim,güldürürüm,gülerler,
Beni ben olduğum için severler,
Bakmaz kimse kara kaşıma kara gözüme,
İnanmazlarsa ağzımdan çıkacak her sözüme,
Bu dünyada sakız olayım ben elalemin diline.

Hayat gülmekle güzel,
Ağlamak benim neyime,
Yeri gelir içerim,
Yeri gelir göçerim,
Kimse sevmesede beni,
Ben o sevmeyenleride severim.
Ne demekmiş efendim,
Elimdedir bağlama,
Sözlerim küpe olsun kulaklarına,
Sen benim düşündüklerime bakma,
Dertlisin kederlisin diye aldanma,
Ben gülerim hayata kana kana doya doya...