Gülüzâr
Bu şiir, 02.09.2021 tarihinde
günün şiiri seçilmiştir.
Şiirin hikâyesi; 22 yaşında bir gonca çiçek
iki küçük çocuk geride bırakarak hayata gözlerini yumdu.
Âh yüreğim sızımlı ter döküyor
boynu bükük menekşeler üzerine
üşüdüm
hava öyle soğuk, rüzgârlı dağlarıma
âh
ne çok hatırlatır ana sözü
"güneş doğmaz kuruyan çiçeklere"
"dağın gölgesine sırtını verme"
Oysa g/oncayım bi can çiçek
âh
yüreğim kuyu
karanlık toz kalplere
şafaksız duvağım düğünlere
âh
düşürdünüz beni kedere
taş mıydım attınız hendeklere
şimdi
takvim yaprakları dökülür azraile
yazgım, yazılmış kara kal/emine
kundaklanmış acılar göğsümde
bekleyen umutlar tükenir dilimde
âh
sahipsiz mezarlıklar bostan içinde
kaç kız çocuk toprak içinde
tarzınızı sevdim...kutlarım
Sözün bittiği yerde ağıt yakılır şiirle giden canlara yüreğiniz var olsun şair
Tebrik ederim Gizem Hanım, çok güzel şiir yine. 🍀
Bir bitmeyendir yaşanmayan, boşa giden ve umutları yarım kalan hayatlar. Lanetler olsun, bu kötülükleri, ırkların, dinlerin, barbar faşizmlerin, şerefsiz adaletlerin, kör demokrasilerin ve yanlış hürriyetlerin ve barışların adına yapanlara. Çok tebrikler Gizem hanım bu duygulu şiiriniz için. Yürekten kutlarım. Saygılarımla İoannis Bozikis
İsimleri sayfalara sığmayan nice can düşürülüyor toprağa. Her biri anne, evlat, insan.. Bir isimden, sayıdan fazlası. Bir ömür yaşanmadan katlediliyor insafsızca. Söylenecek ne çok söz var. Duyarlı yüreğinize sevgiyle..