Gün Bastım Şakaklarıma

'Öfke nöbetlerinde gözlerimden ejderhalar çıkarken'
'Ellerimde kan kızılı kınalar gün bastım şakaklarıma'

Gölgesiz bir mevsimim
İki adım ötede can çıktı oynuyorlar
Sözlerinde çomak tutan çocuklar
Değişmez bir kaderin çarkında rulet

Bedel hafif;
Sanki kurumadı bir fidan dalında
Ve öfkeye çiçekler takıldı kurşundan

Ölüm;
Kırlangıç makamında
Bir kanadın geçiş senfonisi
Sırat köprüsünden...

Ey insana hüküm geçmeyen dilim
Söyleyecek yüz kalmadı halimde
Bir yıldız iliştirmek lazım şimdi
Sinirden kayan közlerime
Bir fidan yetiştirmek
Avuntu ormanlarına

Tütün bassan ne çare
Derinlerde yara
Kızağa çekilir gibi
Can çekildi yüreğimden

Şimdi ben;
Hoyrat iklim ağıtıyım
Tüm saatler bende biter
Biri kırar dallarımı
Bir kuş pisler suratıma

Şimdi sen;
Kinine yenik mahluk
Hadımsız nefretin var
Hiç duymadın mı?
Haktan gelen hakka kalır
Her doğanı Allah alır

Öfkeye inat gün basacağım şakaklarıma,
Çünkü yeşerecek her fidanın hakkı var,
Can damarlarında...

25.11.2010

Öfke kuyularında başka Savaşlar ölmesin...
Savaş Karakız anısına...