Gün Karanlık

Masumdunuz

Yarındınız
Gelecektiniz
Gençliktiniz
Şimdi,
Demli bir hüzün kaldı yüreğimizde
Dört yanımız beton
Hepimizin kalbi üzerinde.
Acılarımız yarışıyor
Kaybedeni yok
Herkes birinci.
Gün karanlık
Yürek enkazda
Ateşe dokunmadan
Yanar mı insan?
Yanıyoruz.
Çiçeklenir mi taşlar yeniden
Geçer mi yürek sızısı?
Sağımız, solumuz
Her yanımız acı.
Hangi bahar,
Söndürür bu yangını
Ya içimizde ki çığlıklar
Susunca biter mi?
Sesliydi çığlığınız
Sesliydi ölümünüz
Affedin bizi
Duymadık
Duyuramadık
Sesinizi....