Gün Kırılması

Bir gemi sessizce ilerliyor.

Deniz çarşaf, 

Üstümde kışın kalın yorganları.

Cam kenarında hatmiler,

Yeni gülüyor güneş perdesiz odama.

Işığı kırıyor vazodaki resmin,

Gülleri kovarken bir gece,

Solan sadece sen değildin...

Ne sen yaşayabildin vazoda /

Ne de çiçekler vazosuz dışarıda...

Gün kırıldı, geceye bıraktı adını.

Senden geriye solan çiçekler ile

Cam kenarı hatmiler kaldı...