Gün Ölür Doğmadan

Sessiz şarkıdır gece yarısı yalnızlıklar
Günaha dönen kıblede
Feracesini soyar
Memesi çıplak kuşlar

Manaları eksiltir
Yıkıntılar
Savrulur toz duman

Bacaklarına yapışır poyrazın
Kopar gibi topraktan
Papatyalar

Her fırtına
Sürgünü hayalin
Ufalanıp uzayan

Şehri göç ettirir
Sen dönersin tersine
Aykırı zikirler düşer benzini soldurup şafağın

Kefen beyazı süslenir sabah
Ezandan önce
Kırar bulutları sala

Gün ölür doğmadan
Ölü düşler üstüne

Ezgiler başlar karınca yuvalarında
Yutkunulurken ayaz soluklar


Sessiz şarkıdır gece yarısı yalnızlıklar
Günaha dönen kıblede
Feracesini soyar
Memesi çıplak kuşlar...