Unuttum Şiirlerin Yarısını
Çaresizliğin yağmurunda çıplak bir bedenim,
Gökgürültüsüne karıştı sessizliğim,
Sakınırken ruhumu soğuktan,
Kanımın tadını bilir gibi bunca bulut...
Penceremdeki şehrin tuvalinedir selamım,
Nazlı nazlı sızan güneşe değil,
Ya da suskun aya değil,
Nasıl denir ki?
Nasıl söylenir bilemem,
Nasıl anlatırım insanlara?
Derdimi,
Kavgamı,
Bencilliğin yamacındaki bu şehir,
Kabul eder mi beni?
Kendimden bilirim,
Sonbahara mahkum her yaprağı,
Günah ile kertilmişim beşikte,
Saf günah ile,
Öyle ki gülersem yağmur olur bulutlar,
Öyle ki koşarsam canı yanar toprağın,
Öyle ki siyaha bırakmış yerini gözlerimin kahvesi,
Renklere küsmüş çocuk gibi...
Unuttum artık,
Unuttum yazdığım şiirlerin yarısını,
Yarısını da sahilde martılara attım
Onlar da alsınlar aşktan nasibini...
Şiir güzel de başlıkta ki kertilmek kelimenin anlamı olarak pek uymamış şiire takdir sizin tabii ki şair
"Öyle ki iyaha bırakmış yerini gözlerimin kahvesi," siyaha" olacak herhalde. Tebrikler güzel bir anlatım olmuş, Sefa bey
Hayat her şeye rağmen güzel olsun şair, sağlıkla...