Gündüz Niyetine

Boş sokaklara yazıyor günlerini 

Deli anlatmaları bir dilin 

Konuşuyor yazgısı 

Alfabesi z'den başlayan öykünün elinden 

Kargaşası bitmiyor bugünün 

Dolanmış siyahına 

Renklerini süpürüyor yalanları 

Gerçek sandığın yanılgının içinden 

Ve bir yerlerden 

Dökülüyor sonra sevgisi 

Çizgisi bozuk kaderin avuçlarındaki ipten 

Ki sen 

Bu gökyüzünden 

Telvesi eksik fincanın resminden görünürken 

Bir akşamüstü 

Salarken saçlarını 

Ağlasan bile duyulmayacak o ritimde 

Usulca kapımı çalsan bile 

Kilit açılmıyor diye 

Veryansın ederken bulacaksın kendini 

Sonra 

Kaderin oyununa boyun eğip 

Dolaşacak yaprakları bir ağacın 

Kör bir noktada dönüp duran 

Ve acınası bir renge yansıyan güneş 

Elleri kanasıya dek 

Fidanları sulayacak durmadan 

Sen ise

Kendi kıyametinde sürüp gidecek 

Bir girdaba 

Ayaklarını uzatacaksın usul usul 

Nefesin ölecek önce 

Ve kalbin de arkasından belki de.. 

27.09.2025