Güneş Esir Deniz Bizim Hava Da Öyle

Yeter bu hasret! Yeter!
Ya gecenin birinde
Ya sabahın köründe
Çıkıp geleceğim bir gün
Elimde pembeden mora çalan
Çok sevdiğin güllerle...

Güneşi tutsak edeceğim
Sadece ikimiz için doğacak
Görüş günü bile olmayacak esaretinde
Müebbeti
Müebbetimiz olacak
Bağlayacağım zincirlerle...

Ardıma dökerken yalnızlığı
Değitşireceğim alın yazısını
Bir deniz arayacağım sonra
Mavisi köpük köpük
Kıyısında yalnız ikimizin olduğu
Balıkçı ağlarından zulaladığımız olgun midyelerden incilerle...

Havayı öyle bir koklayacağım ki,
Bizden başka kimse koklamasın diye
Başımız dönecek oksijenden
Sıcacık anlar yaşayacağız birlikte
İçinde sorular olmayan
Sevgilerle...

Hayat bu işte!
Hep el, ele yürek yüreğe olacağız
Birlikte varacağız sabahlara
Bazen göz göze saatlerce kalacağız
Uğraşmayacağız, bitmek tükenmek bilmeyen
Kısır döngülerle...