Güneş Yüzlü Kadınlar

ıssızlığın ortasında öylece duran
asırlardır şansızlığı yüzüne vuran
bahtsızlığıyla oradan oraya savrulan
tutup sonra kötü kaderine
ağız dolusu gülen, onlardı.
sonra, toprağın sabrıyla birleşip
çatlatıp tohumu gelen
erkenden doğmasını bilen
ve birdenbire sürgün verip
eylem adımlarıyla büyüyen
ateş çemberlerine yürüyen,
hep onlardı.
onlardı, karanlığın içinde boy veren
atarak her yükü omzundan
aydınlık günlere yeşeren
onlardı hep.
on parmağıyla karanlığa ıslık çalanlar
arenalarda gladyatörlere
ölümüne caka satanlar
ve yüreği ellerinde
özgürlüğe kanatlanıp uçanlar
her uçurum dibinde yanıp
kendi küllerinden yeniden doğanlar
o asi kuşlar, onlardı.
kabına sığmayan arzularla
yitik dağ başlarında gürleyen
taşkın sulardı ki onlar
asırlardır bekledikleri
ve hep özledikleri
güneşten koparıp
geceden devşirdikleri hevesleri
ateşten nefesleri vardı, onların
yoksulluğa inat
kor kor seviştikleri
ve akkor halinde hayatla birleştikleri
aşkın anları vardı, onların.
gurbet, kirpiklerinde kar'dı onların
sıla, eylem adımlarına düşen yorgun sulardı
bata çıka gelirlerdi bir gün kapınıza
topuklarında ütopik botların vuruğuyla onlar.