Güneşi de İçeriz

Güneş doğdu
Eflatun
Şiirler yandı
Kavsız kibritle

Avuçlar ısındı
Üç beş saniye
Şubat gecesinde

Hükümsüz
Kafiyeler sararttı yıldızı
İs koktu önce

Sonra
Üzüm

Sarhoş olduk bre
Haydi yine

Şimdi dilerse cura vursun bam teline
Dilerse klarnet la sesine

Sağırlaştık iki meçhul kıyamete
Sarıldık güneş diye ellerimize

Sen beni tanımazsın
Ben seni yarın hiç

Bir çuval dolusu çeltik
İçinde iki küçük pirinç


Ayrı sedirlerin
İki farklı kaburgasıyız eğik

Gel bahar bekleyelim biz
Gelincik zamanlarında yine içeriz

Belki o zaman güneş
Güneş gibi doğar...Güneşi de içeriz.